Wikileaks, Julian Assange, Unity4J, Rusland en QAnon
door Peter Edel
Peter Edel (Amsterdam, 1959) is fotograaf en publicist. Tussen 2010 en 2018 volgde hij de politiek in Turkije voor de websites Joop, De Wereld Morgen, MO, Turkijeblog en Turksnieuws. Sinds 2018 schrijft hij vooral over extreemrechtse netwerken en de raakvlakken daarvan met cybertechnologie.
De in 2010 door de klokkenluidersorganisatie Wikileaks onthulde beelden van burgers in Irak die beschoten werden vanuit een Amerikaanse helikopter staan nog vers op het netvlies. Door Wikileaks openbaar gemaakte video’s, communicatiegegevens en documenten toonden de kwaadaardigheid waartoe de VS in staat zijn, daar kan geen twijfel over bestaan. De oprichter van Wikileaks, de zich momenteel in Britse gevangenschap bevindende Julian Assange, werd er in veler ogen een held door. Een held die echter zomaar van zijn voetstuk valt…
Dit artikel legt verbanden tussen Wikileaks en medestanders daarvan, met zowel de machtselite in Rusland als de in de VS ontstane complotcultus QAnon.
De verantwoordelijkheden van de klokkenluider
De integere klokkenluider heeft grote verantwoordelijkheden. Zo dient hij of zij te voorkomen dat burgers, die niets met de misdaden van staten te maken hebben, schade ondervinden als gevolg van onthullingen. Zoals The Guardian beschreef ging Wikileaks op dat punt de fout in. Gegevens over duizenden personen kwamen in de openbaarheid terecht; gegevens over zieke kinderen, verkrachtingsslachtoffers, mensen met psychische problemen en homoseksuelen in Saoedi Arabië, alsmede over Afghanen die informatie leverden aan de internationale militaire coalitie in Afghanistan. Reporters Without Borders protesteerde ertegen, maar Julian Assange bleef daar koud onder. Volgens hem hoort collateral damage er in het licht van het hogere doel nu eenmaal bij.
Verder dient de klokkenluider zich neutraal op te stellen, om te voorkomen dat onthullingen als informatiewapen gebruikt kunnen worden door landen die de toets der kritiek zelf niet kunnen doorstaan. Een klokkenluider kan aan deze val te ontsnappen door ook van die landen de vuile was buiten te hangen. Dat deed Wikileaks echter slechts zeer beperkt, want het aantal leaks over met name Rusland is bij wijze van spreken op de vingers van één hand te tellen. Over contacten tussen Moskou en extreemrechtse stromingen in Europa en de VS onthulde Wikileaks helemaal niets en over de praktijken van Rusland in Oekraïne al evenmin, hoewel de klokkenluidersorganisatie wel degelijk de kans geboden kreeg om over het laatste informatie te onthullen.
Want in de zomer van 2016 kreeg Wikileaks 68 gigabytes aan data aangeboden, afkomstig van het Ministerie van Binnenlandse Zaken van Rusland, over activiteiten van Russische veiligheidsdiensten in Oekraïne. Wikileaks wees het aanbod echter resoluut af, waarbij de ferme kanttekening past dat Assange en de zijnen op dat moment erg druk waren met het steunen van Donald Trump, de Russische favoriet bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen van dat jaar.
In het eerste deel van dit artikel zal ik een aantal aspecten van Wikileaks’ inzet om Trumps belangen te dienen nader belichten.
Invloed op de campagnes van Clinton en Trump, voorafgaand aan de presidentsverkiezingen van 2016
De onthullingen die Wikileaks rond 2010 over het Amerikaanse optreden in oorlogsgebieden deed waren er niet op gericht om een van de partijen in de Amerikaanse politiek te bevoordelen of te benadelen. In 2016 liet de organisatie van Assange die integriteit varen, want dat jaar nam Wikileaks een substantieel aandeel in het manipuleren van de Amerikaanse kiezers, met als doelstelling het beïnvloeden van de verkiezingen in het nadeel van Trumps Democratische tegenstrever, Hillary Clinton.
Clinton werd voorafgaand aan de verkiezingen van 2016 door Wikileaks onder vuur genomen via de onthulling van emails die in meerdere of mindere mate belastend voor haar waren. De achterliggende intentie haar in diskrediet te brengen was overduidelijk. Nog manifester werd het echter op 7 oktober 2016. Trump zag zich die dag geconfronteerd met Access Hollywood, een video uit 2005 waarin hij denigrerende opmerkingen maakte over vrouwen (Grab ‘em by the pussy), wat erg ongelegen voor hem kwam gezien de conservatieve achterban van zijn Republikeinse partij.
Er werd destijds langs verschillende wegen contact onderhouden tussen de Trump-campagne en Wikileaks. Een van die wegen liep via Trumps zoon Donald Jr. Een andere via Roger Stone, de politieke lobbyist die de opkomst van Trump als politicus coördineerde. Trumps strateeg Steve Bannon zou later verklaren dat hij Stone als het access point van de Trump-campagne naar Wikileaks beschouwde.
Stone oordeelde dat er iets moest gebeuren om de schade voor Trump door Access Hollywood te beperken. Hoe het contact die dag precies verliep tussen de Trump-campagne en Wikileaks is in nevelen gehuld, maar feit blijft dat Wikileaks nog geen uur later een zware dosis vervelende emails vrijgaf over John Podesta, de campagnechef van Clinton. De consternatie naar aanleiding van Access Hollywood had niet efficiënter geneutraliseerd kunnen worden.
De dood van Seth Rich
Wikileaks trachtte het onderzoek naar de herkomst van de emails van de Democraten te frustreren. Daarmee kon echter niet voorkomen worden dat diverse onderzoekers tot de conclusie kwamen dat ze afkomstig waren van Guccifer 2.0, een hacker in Russische dienst.
Wikileaks noch Assange gaven toe dat de emails van de Democraten uit Rusland kwamen. In plaats daarvan zinspeelde een zich ongemakkelijk gedragende Assange tijdens een interview met Nieuwsuur op een complottheorie die destijds opgang maakte binnen extreemrechts in de VS. Volgens deze theorie ontving Wikileaks de emails niet uit Rusland, maar van Seth Rich, een veronderstelde klokkenluider over Clinton die voor het Democratic National Committee (DNC) werkte.
Rich werd op 10 juli 2016 in Washington op straat doodgeschoten, waardoor hem de kans werd ontnomen zijn visie op de gebeurtenissen weer te geven. De politie ging uit van een uit de hand gelopen beroving, maar het Trump-kamp wist het zeker: Rich was in opdracht van Hillary Clinton vermoord, omdat hij emails van de Democraten aan Wikileaks had gegeven. Hoewel hier geen spat van bewijs voor werd geleverd en fact checkers het verhaal naar het rijk der fabelen hebben verwezen, werd de lezing waarin Rusland uit de wind werd gehouden zó efficiënt onder de aandacht gebracht dat er nog altijd mensen zijn die het geloven, zoals binnen Unity4J, een door pleitbezorgers van Assange opgerichte organisatie. Een specifieke groep pleitbezorgers dan, want Assange heeft zeker ook medestanders die niets met Unity4J te maken willen hebben.
Unity4J en door de Russische staat gecontroleerde media
Unity4J bestaat uit een mix van radicaal links, extreemrechts, uit Amerikaanse veiligheidsdiensten afkomstige klokkenluiders en een stel schaamteloze complotdenkers. Met als verbindende factor niet alleen solidariteit met Assange, maar vaak ook betrokkenheid bij door de Russische staat gecontroleerde media als Russia Today (RT) en Sputnik. Daarnaast zijn diverse Unity4J-deelnemers actief betrokken bij het verspreiden van desinformatie uit de hoek van QAnon, de veelbesproken en met veel vraagtekens omgeven bron van complottheorieën die in de VS is ontstaan, maar zich via de coronapandemie over de planeet heeft verspreid. Zoals ik in een eerder verschenen artikel schreef, kent ook QAnon een Russisch aspect.
Vanwege deze optelsom van factoren verdient Unity4J speciale aandacht.
We beginnen met de journaliste Elizabeth Lea Vos, een van de oprichters van Unity4J. Vos ontkent de Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen van 2016 en publiceert op de (via Wikileaks) met Rusland geassocieerde website Consortium News. Daarnaast werd Vos hoofdredacteur van Disobedient Media, een complotwebsite die ze samen met de eveneens aan Unity4J verbonden William Craddick oprichtte. De complottheoreticus Craddick mocht zijn opvattingen over de ‘diepe staat’ wereldkundig maken op het door Moskou gecontroleerde kanaal RT.
Elizabeth Lea Vos staat voor veel open als het om complottheorieën gaat. Ze schroomt er niet voor om zich te baseren op pseudowetenschappelijke websites als Zerohedge. Verder steunt ze Alex Jones, de onder extreemrechtse Amerikanen populaire verspreider van veelal uit de koker van QAnon afkomstige complotfantasieën.
Alexander Dugin
Op zijn beurt ontving Alex Jones in zijn programma InfoWars de tegen universele mensenrechten gekante Russische filosoof, ultranationalist en nazivereerder Alexander Dugin. Diens boek The Fourth Political Theory werd in het Engels vertaald door Unity4J-deelnemer Mark Sleboda, die ook verbonden is aan Dugins Center for Conservative Studies.
Mede omdat we Dugin later nogmaals zullen tegenkomen vermeld ik hier alvast dat hij tevens mede-oprichter is van de Florian Geyer-club, waarvan de naam verwijst naar een SS-regiment dat in ‘43-‘44 door nazi-Duitsland aan het Oostfront werd ingezet. De uit Siberië afkomstige, doch in Israël woonachtige antizionist Israel Shamir trad eveneens toe tot Florian Geyer en was samen met Dugin aanwezig op bijeenkomsten van deze club.
Ik noem Shamir hier niet alleen omdat hij een bekende is van Dugin, maar ook omdat hij op goede voet staat met Julian Assange. De Amerikaanse journalist Seth Hettena noemde Shamir ‘Assange’s man in Moskou.’ Hettena beschreef onder andere hoe Shamir zich inzette voor Assange door een Russisch visum voor hem te regelen. Tegen de tijd waarop dat visum er kwam zat Assange echter al vast in het Verenigd Koninkrijk.
Suzie Dawson
Elizabeth Lea Vos begon Unity4J samen met Suzie Dawson, de leider van de New Zealand Internet Party, een politieke partij die werd opgericht door de van Megaupload bekende en eveneens bij Unity4J betrokken Kim Dotcom. In 2017 zei Dotcom over bewijzen te beschikken dat de in 2016 door Wikileaks onthulde emails van het Democratic National Committee niet afkomstig waren uit Rusland, maar van de hierboven al genoemde DNC-medewerker Seth Rich. Dotcom zei daar bewijzen voor te hebben, maar die heeft niemand ooit gezien.
Suzie Dawson, die volhoudt dat ze in Nieuw Zeeland werd vervolgd en daarom naar Rusland is uitgeweken, hanteert een dubbele agenda. Ze steunt Assange, maar gebruikt de situatie van de Wikileaks-oprichter tegelijkertijd als middel voor het werven van fondsen ten bate van haar eigen projecten. Zoals voor Panquake, waarmee ze een alternatief wil bieden voor Twitter. Vrijheid van meningsuiting staat voorop voor Dawson, zegt ze. Dat klinkt prachtig, maar gezien de binnen Unity4J levende extreemrechtse complottheorieën en pro-Russische opvattingen is het zonneklaar waar het Dawson om begonnen is wanneer ze tegen censuur op internet ageert. Overigens werd het account van Unity4J op Twitter in 2019 geblokkeerd. Later werd dat weer teruggedraaid, maar recentelijk heeft Twitter het account van Panquake geblokkeerd.
Dawson begon Panquake samen met de aan de Yale Universiteit verbonden Sean O’Brien. Met hem tracht Dawson de publicatie te verhinderen van de wetenschappelijke studie QAnon propaganda on Twitter as information warfare, die werd opgesteld door Laura Dilley, een associate professor van de Michigan State University.
O’Briens argument tegen Dilley is het gebruik in haar studie van NodeXL, een extensie voor Excel waarmee connecties op sociale media in kaart kunnen worden gebracht. O’Brien trok van leer tegen NodeXL tijdens een programma op RT dat gepresenteerd werd door de Amerikaanse komiek Lee Camp, ook al een deelnemer aan Unity4J.
Lisa Clapier en Trevor Fitzgibbon
De associatie van Unity4J met QAnon houdt hier niet op, aldus insider Arturo Tafoya. Hij raakte al in een vroeg stadium bij Unity4J betrokken, maar keerde zich er later tegen. Tafoya benadrukt de betrokkenheid bij Unity4J van Lisa Clapier, een controversiële figuur die tegen een aantal gevangenisstraffen voor fraude aanliep, in de Occupy-beweging in Los Angeles infiltreerde en uiteindelijk een kwalijke reputatie vestigde als onderdeel van de harde kern binnen QAnon. Toen Tafoya nog aan Unity4J verbonden was meende hij dat dit pro-Assange initiatief zich van QAnon diende te distantiëren, maar daar wilde Clapier niets van weten.
Clapier wordt niet genoemd op de website van Unity4J. Hetzelfde geldt voor Trevor Fitzgibbon, die eerder woordvoerder van Wikileaks in de VS was. Volgens Arturo Tafoya mag zijn rol bij het ontstaan van Unity4J echter evenmin onderschat worden.
Fitzgibbon runde een public relations firma en had daar prominente opdrachtgevers, waaronder Amnesty International en The Guardian. Bepaald geen klanten dus met een rechts imago. Fitzgibbon werkte ook voor de campagne van Barack Obama, maar hij onderging een transformatie waardoor hij uiteindelijk de rechtse antivaxxer van tegenwoordig werd.
Fitzgibbon moest met zijn bedrijf stoppen nadat hij door een aantal vrouwen was beschuldigd van grensoverschrijdend seksueel gedrag. Tot een veroordeling is het niet gekomen, maar zijn reputatie liep zware averij op. In 2016 verbond hij zich aan Shadowbox, een schimmige onderneming die werd ingezet voor een aanval op de ouders van Seth Rich, die zoals eerder beschreven door Assange werd genoemd als bron van de door Wikileaks onthulde emails van Hillary Clinton en andere Democraten. De ongefundeerde beschuldigingen ten aanzien van hun zoon deden de ouders van Rich besluiten een procedure te beginnen tegen de verspreiders ervan. Shadowbox moest de dreiging van deze procedure voor het Trump-kamp neutraliseren, al kwam van een aanval op de familie Rich uiteindelijk weinig terecht.
Daar staat tegenover dat zich binnen Shadowbox kiemen bevonden waaruit later QAnon zou ontstaan, zoals de als ‘Defango’ bekend staande Manuel Chavez III, die zich erop beriep het QAnon-project bedacht te hebben. Genoemde insider Arturo Tafoya kent Chavez persoonlijk en wijst er op dat deze niet alleen voor Shadowbox werkte, maar ook een rol speelde bij het ontstaan van Unity4J.
Naast Chavez raakte ook de zeer productieve, maar bij het grote publiek totaal onbekende componist Thomas Schoenberger aan Shadowbox verbonden. Schoenberger, over wie ik eerder al het nodige heb geschreven, meldde op Twitter trots dat hij in april 2017 de basis heeft gelegd voor wat een half jaar later tot de QAnon-hysterie zou leiden.
Gezien deze verbanden met QAnon valt op dat ook Trevor Fitzgibbon zich tegen de eerder genoemde wetenschappelijke studie QAnon propaganda on Twitter as information warfare van Laura Dilley keerde.
William Binney
De betrokkenheid bij Unity4J van voormalig NSA-medewerker William Binney kent ook al Q-ingrediënten. Dat Binney Rusland verdedigt ten aanzien van bemoeienissen rond de Amerikaanse verkiezingen van 2016 zal gezien het voorafgaande als voor de hand liggend overkomen. Dat hij te gast was bij RT, Sputnik en InfoWars van Alex Jones eveneens.
Daarnaast verbond Binney zich aan het International Tribunal for Natural Justice (ITNJ) van Sacha Stone, een rockmuzikant die zich als sekteleider en gepassioneerd verspreider van QAnon-complottheorieën ontpopte. Het ITNJ zegt zich tegen seksueel misbruik van kinderen te richten en kende de voormalige CIA-medewerker Robert David Steele als chief counsel. Tot voor kort dan, want in het najaar van 2021 kwam Steele te overlijden aan de gevolgen van Covid-19. Hij trok het bestaan van de pandemie in twijfel, volgens ingewijden zelfs tot een half uur voor zijn dood.
Steele beweerde dat democratische politici, onder wie Hillary Clinton persoonlijk, zich in een kelder onder een pizzeria in Washington schuldig maakten aan ‘satanisch ritueel misbruik’ van kinderen. Pizzagate, met andere woorden, wat later een belangrijke basis werd voor QAnon, al is er nooit een spat bewijs voor geleverd; de betreffende pizzeria bleek niet eens een kelder te hebben.
Steele hield echter voet bij stuk en gleed nog verder af in de waanzin toen hij zei dat op aarde ontvoerde kinderen naar de planeet Mars werden gebracht om daar slavenarbeid te verrichten. Het is onvoorstelbaar dat NASA de moeite heeft genomen om dat te ontkennen. Aan de andere kant zijn dergelijke opvattingen gemeengoed in de kringen waarin Stone, Steele en Binney zich ophouden. Dat de Britse complottheoreticus David Icke zich – inclusief zijn bizarre theorie als zou de aarde gecontroleerd worden door buitenaardse hagedissen met een menselijke gedaante – in dit gezelschap in een grote populariteit mag verheugen spreekt boekdelen.
Veteran Intelligence Personel for Sanity
Evenals Robert David Steele is ook Unity4J-deelnemer William Binney aangesloten bij Veteran Intelligence Personel for Sanity (VIPS), een organisatie van klokkenluiders afkomstig uit Amerikaanse inlichtingendiensten. Daar kent Unity4J er meer van. Zoals Daniel Ellsberg, waarschijnlijk de bekendste Amerikaanse klokkenluider ooit. Die status kreeg hij in 1971 toen hij de Pentagon Papers onthulde, documenten waaruit bleek dat Amerikaanse presidenten hadden gelogen over de Vietnamoorlog. Dat was naturlijk een uitstekende actie van Ellsberg, daar valt geen speld tussen te krijgen, maar waar hij zich tegenwoordig bij Unity4J mee associeert…
Een ander VIPS-lid dat zijn weg naar Unity4J vond is Ray McGovern, evenals Robert David Steele een voormalige CIA-medewerker. Het zal zo langzamerhand niet verbazen dat ook hij een pleitbezorger is van Rusland en te gast was bij zowel RT, Sputnik als Alex Jones. Samen met Binney associeerde McGovern zich verder met het Schiller Institute, een aan de beweging rond de in 2019 overleden complottheoreticus Lyndon LaRouche verbonden organisatie.
Cynthia McKinney en Margaret Kimberley
Unity4J kent ook een linkse vleugel, wat gezien het vrij algemene enthousiasme voor Assange binnen radicaal links op het eerste gezicht niet zo vreemd lijkt. Minder vanzelfsprekend wordt het wanneer blijkt dat Assange zelf verre van links is. In plaats daarvan sprak hij zich uit voor de rechtse variant van het libertarianisme. Assange: ‘Libertarians on the right will be the driver that shifts the United States around. It’s not going to come from the Democrats, it’s not going to come from Ralph Nader, it’s not going to come from the co-opted parts of the Republican Party. The only hope as far as electoral politics … presently, is the libertarian section of the Republican Party.’
Het libertarianisme doet het meer dan goed binnen extreemrechts in de VS. De zeer rechtse PayPal-oprichter Peter Thiel is een fanatieke libertariër en hetzelfde geldt voor Stewart Rhodes, de grondlegger van de niet minder rechtse Oath Keepers. De sterk tegen de overheid gekante Rhodes werkte voor de conservatief-libertarische en door Assange bewonderde politicus Ron Paul.
De opvattingen van Ron Paul hebben niets met socialisme te maken. Hij is echter wel een fervent tegenstander van het Amerikaanse imperialisme, wat over het algemeen een kenmerk van het libertarianisme in de VS is. Dit raakvlak tussen radicaal-links en extreemrechts is tekenend voor dit tijdperk, waarin de uitersten naar elkaar toe groeien. Met als zorgwekkend gevolg dat een groeiend aantal socialisten zich met extreemrechtse clubs en opvattingen inlaat.
De betrokkenheid van het voormalige lid van het Huis van Afgevaardigden Cynthia McKinney bij Unity4J past in exact hetzelfde plaatje. McKinney werd in 2008 leider van de Workers World Party, een marxistisch-leninistische partij die de regeringen van Noord-Korea en Wit-Rusland steunt. McKinney is verbonden aan RT en schreef een artikel in samenwerking met de hierboven beschreven complotgek Robert David Steele van VIPS en het ITNJ.
Op uitnodiging van de Anti-Globalisation Movement of Russia bezocht McKinney Rusland. Daarbij werd ze vergezeld door de eveneens aan Unity4J verbonden Margaret Kimberley, medeoprichter van Black Agenda Report, een op linkse Afro-Amerikanen gerichte website. Kimberley publiceert daarnaast op de aan het libertarische Von Mises Insitute verbonden website Eurasia Review.
Jack Posobiec
Tegenover de linkse vleugel staat het extreemrechtse aspect van Unity4J. Zo sloot de met de AltRight-beweging geassocieerde rechtsextremist Jack Posobiec zich er eveneens bij aan. De complotfanaat Posobiec staat met twee voeten in het Q-landschap. Hij beweerde weliswaar op een zeker moment het ontstaan van QAnon te hebben ontrafeld, maar dat had alles weg van een doelbewust aangelegd dwaalspoor waarmee de werkelijke achtergronden versluierd moesten worden. De antivaxxer Posobiec verdedigde PizzaGate en ook de complottheorie rond DNC-medewerker Seth Rich. Hij huurde de neonazi Jeffrey Clarke in om een film te maken over zijn ‘onderzoek’ naar de dood van Rich. Zonder meer een nare jongen, die Clarke. Hij werd in 2018 voor wapenbezit gearresteerd nadat hij verklaard had dat de slachtoffers van een aanslag op een synagoge in Pittsburg hun verdiende loon hadden gekregen.
Nadat Posobiec het in 2020 had gewaagd zich te vertonen tijdens een protest tegen een als racistisch beoordeeld monument in Washington D.C. werd hij verdreven door een woedende menigte. Het door Moskou gecontroleerde RT sprong onmiddellijk voor hem in de bres.
Posobiec, die tot het voorjaar van 2021 verbonden was aan de met Donald Trump sympathiserende website One American News Network, werd verder genoemd naar aanleiding van een Wikileaks-poging in 2017 om de verkiezingen in Frankrijk te beïnvloeden. Emmanuel Macron nam het daarbij op tegen de extreemrechtse, door Rusland gesteunde Marine LePen. Niet dat LePen veel kans had op de overwinning, maar Wikileaks steunde haar door emails van Macron publiek te maken. Die werden vervolgens door Posobiec onder de aandacht gebracht op de beruchte website 4chan.
Evenals de al genoemde Unity4J-deelnemer Mark Sleboda toont ook Posobiec enthousiasme voor de Russische ultranationalist Alexander Dugin. In zeven tweets promootte hij het boek The Foundation of Geopolitics waarin Dugin onder meer schreef dat Rusland raciale spanningen in de VS dient te stimuleren om de Amerikaanse samenleving ineen te laten storten. Over Dugin schreef Posobiec verder: ‘Putin has all Russian officers read this book by Dugin – the Foundations of Geopolitics.’ Los van al de door hem verkondigde complotkolder had Posobiec daar zeker een punt, want dat het boek van Dugin verplichte kost is voor militaire studenten in Rusland is niet minder dan een gegeven.
Eveneens op Twitter bracht Posobiec het boek Sanction van de misogyne rechtsextremist Lyndon McLeod onder de aandacht.
Dat wil zeggen: dé Lyndon McLeod die op 27 december 2021 vijf mensen in de Amerikaanse stad Denver doodschoot. McLeod sloot zich aan bij de Liminal Order van de niet minder extreemrechtse, en eveneens tot de zogenaamde manosphere gerekende Jack Murphy. Om de cirkel te sluiten: Murphy had verschillende gesprekken met Alexander Dugin, waarvan er een op Youtube te vinden is. Baardman Murphy liet baardman Dugin onder meer aan het woord over diens passie voor het traditionalisme, de hang naar oeroude waarden die hij oppikte bij de Italiaanse ‘superfascist’ Julius Evola.
Vivian Kubrick
Net als Posobiec kan ook Vivian Kubrick tot de extreemrechtse vleugel van Unity4J worden gerekend. Wie haar achternaam bekend voorkomt heeft het bij het rechte eind, want zij is een dochter van de beroemde filmregisseur Stanley Kubrick. In haar jongere jaren verscheen ze kortstondig in een aantal films van haar vader. Leuk, maar later sprak ze via Twitter haar steun uit voor de extreemrechtse Proudboys en de al even fascistische Boogaloobeweging. Daarnaast steunt ze Alex Jones en de giftige complotwaanzin van QAnon.
Vivian Kubrick was te gast op het evenals RT door de Russische staat gecontroleerde kanaal Sputnik. Ze verscheen daar in een programma dat gepresenteerd werd door Lee Stranahan en John Kiriakou. Die twee zitten inderdaad ook bij Unity4J.
Een interessant punt is tenslotte dat Vivian Kubrick zich aansloot bij de Scientology-sekte, wat niet alleen tot een breuk met haar familie leidde, maar ook tot een opvallende omstandigheid, gezien de onthullingen door Wikileaks over Scientology in 2008. Maar voor Vivian Kubrick was dit kennelijk geen reden om afstand te houden van Unity4J. Omgekeerd zijn mij geen berichten bekend waaruit naar voren kwam dat Assange zich vanwege Kubrick (of andere redenen) van Unity4J heeft gedistantieerd.
Persvrijheid
Het voorafgaande toont dat de connectie tussen Unity4J en Rusland vaak via RT en Sputnik loopt. Dat geldt ook voor Assange zelf. In 2012 presenteerde hij voor RT het programma The World Tomorrow. In een aflevering daarvan had hij een interview met Hassan Nasrallah, de leider van de door Iran gesteunde sjiitische organisatie Hezbollah in Libanon. Assange noemde Nasrallah bij deze gelegenheid een vrijheidsstrijder omdat hij zich tegen de hegemonie van de VS keerde.
Assange verzorgde dit programma voor RT in 2012 vanuit de Ecuadoriaanse ambassade in Londen. Om hem voor uitlevering aan de VS te behoeden stond de regering van Ecuador hem eerder dat jaar toe daar te verblijven. Assange toonde zich echter een slechte gast. Zijn mindere karaktertrekken, die ook zijn ghostwriter Andrew O’Hagan opvielen, raakten uitvergroot tijdens zijn verblijf in de ambassade.
Op een gegeven moment was de maat vol voor Ecuador, wat er zeker toe zal hebben bijgedragen dat men daar een onderzoek gelastte naar de contacten van Assange. Daaruit bleek dat hij in juni 2016 ‘minstens zeven’ ontmoetingen had met Russen en andere personen met Kremlin-connecties. Ook ontmoette hij vertegenwoordigers van RT, waaronder Nikolay Bogachikhin, de baas van het RT-station in Londen. Het onderzoek van de Ecuadorianen wees uit dat Bogachikhin bij een van die gelegenheden een USB-stick aan Assange gaf. Ik wijs er nog even op dat Wikileaks de emails van Hillary Clintons campagnechef John Podesta in juni 2016 vrijgaf.
Nochtans blijft onduidelijk hoe de connectie tussen Assange en Rusland precies in elkaar steekt. Er zijn er die Wikileaks grofweg als een Russische frontorganisatie beschouwen, terwijl anderen menen dat Assange vanuit narcistisch geïnspireerd opportunisme dacht de Russen voor zijn karretje te hebben gespannen. In het laatste geval zal hij door Moskou tot de categorie ‘nuttige idioten’ zijn gerekend. Maar hoe dan ook, Assange verleende diensten aan de Russische machtselite. Je moet het hoofd wel heel diep in het zand steken om dat te ontkennen.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben er niet op uit om hier het Amerikaanse establishment te verdedigen. Van de connectie tussen Wikileaks en Rusland zou ik ook geen enkel probleem maken wanneer dat land een oase zou zijn op het gebied van de mensenrechten. Maar gezien de hang naar totalitarisme in Rusland – wat mede tot uitdrukking komt in de 150e plaats (onder de 180 landen) op de ranglijst over persvrijheid van Reporters Without Borders – is daar geen sprake van. Het behoeft nauwelijks betoog dat kritische journalisten in Rusland van geluk mogen spreken als ze er met een gevangenisstraf vanaf komen. Dat ze het met de dood moeten bekopen is immers niet ondenkbaar. Daar staat tegenover dat er voor kritiek op de VS, de EU en de NAVO uiteraard alle vrijheid bestaat in Rusland. Daar zal het bij Unity4J om draaien, terwijl misstanden in Poetins Rusland onder de mantel der liefde worden verborgen. De klachten van Unity4J over een gebrek aan persvrijheid in het westen worden zo niet alleen ironisch, maar ook ronduit absurd.