Categorieën
Economie Politiek

Bidens keuze als minister van landbouw stuit op weerstand

Oorspronkelijke tekst (Engels): The Guardian, 21 december 2020

fotografie: People’s Action

door George Goehl

George Goehl is directeur van People’s Action

Tom Vilsack is een jaknikker uit het bedrijfsleven en een voormalig lobbyist met een trieste staat van dienst uit de tijd van zijn vorige ministerschap

Het is onwaarschijnlijk dat Joe Biden heeft zien aankomen dat, van al zijn kabinetsbenoemingen, zijn keuze als minister van landbouw de grootste reuring zou veroorzaken. Toch is dat precies wat er is gebeurd.

De vroegere én (als het aan Biden ligt, aanstaande) minister Tom Vilsack, een soort draaideur-crimineel, verenigt in zijn persoon zo ongeveer alles wat zo velen frustreert als het over de Democratische partij gaat. Zijn eerdere ministerschap was bezaaid met mislukkingen, die zich uitstrekten van het vervalsen van data over zwarte boeren en discriminatie tot het buigen voor grote bedrijfsconglomeraten.

De benoeming van Vilsack werd ronduit afgewezen door een deel van de mensen die Biden hebben geholpen Trump te verslaan: organisaties die zwarte mensen vertegenwoordigen, progressieve plattelandsorganisaties, boeren met een familiebedrijf en milieu-activisten. Als het Biden-team op zoek was naar manieren om de multiraciale arbeidersklasse onder één noemer te verenigen, dan is het daarin geslaagd – in de vorm van gezamenlijk verzet tegen deze keuze.

We herinneren ons nog dat Vilsack agrarische gemeenschappen bezocht, en dat hij verwoestende getuigenissen hoorde over de misdadige behandeling van de contractlandbouwers door de grote agrarische bedrijven. Hij gaf uiting aan zijn bezorgdheid, maar er gebeurde niets: het ministerie van Justitie en het ministerie van Landbouw (USDA) lieten hun oren hangen naar lobbyïsten van de agrarische industrie en vertegenwoordigers van grote bedrijven, waardoor ze een gouden kans lieten liggen om de vleesverwerkende monopolies aan banden te leggen.

We herinneren ons nog dat Vilsacks USDA zwarte boeren dwarsboomde die klachten hadden geuit over rassendiscriminatie, en dat het ministerie de eigen staat van dienst op het gebied van de burgerrechten mooier deed voorkomen dan die in werkelijkheid was. Dat kwam bovenop het aan de dijk zetten van Shirley Sherrod, een zwarte, vrouwelijke USDA-ambtenaar, nadat extreemrechtse media een vals artikel hadden gepubliceerd, waardoor zij zich gedwongen zag haar ontslag in te dienen.

We herinneren ons nog dat Vilsack zijn baan bij de USDA een week te vroeg vaarwel zei om lobbyist te worden, als directeur van de US Dairy Export Council. Hij kreeg een miljoenensalaris om hetzelfde mislukte beleid als dat van zijn ministerschap uit te voeren en de wensen van de zuivelmonopolies in te willigen. Ondanks het feit dat hij nu weer genomineerd is om leiding te geven aan de USDA, wordt hij nog steeds betaald als lobbyist.

De nieuwe president had deze misstanden moeten rechtzetten door een gedurfde nieuwe koers uit te stippelen voor de plattelandsgemeenschappen en boeren in Amerika. In plaats daarvan duidde de nominatie van Vilsack op méér van hetzelfde.

ʻDe Democraten moeten iets groots doen als ze willen dat de mensen op het platteland hen weer gaan steunen,ʼ zei Francis Thicke, een boer met een familieboerderij in Fairfield, Iowa, onlangs tegen ons. ʻDe status quo werkt niet meer, en dat is een van de redenen dat Vilsack de verkeerde keuze is.ʼ

Na de overwinning van Trump in 2016 begon de organisatie waar ik leiding aan geef, Peopleʼs Action, met een grootschalig luisterproject. We doorkruisten het platteland van Amerika – van familiebedrijven in Iowa en de Driftless-regio van Wisconsin, tot de Thumb of Michigan en de heuvels van Appalachia. We voerden tienduizend gesprekken met Amerikanen op het platteland. Toen we de mensen die we ontmoetten vroegen wat voor hun gemeenschap de grootste hinderpaal was om te krijgen wat nodig was, luidde het voornaamste antwoord (81 procent) dat de overheid in de zak zat van het bedrijfsleven. De keuze voor Vilsack doet niets om deze zorgen weg te nemen.

Zoals Michael Stovall, de oprichter van Independent Black Farmers, tegen Politico zei: ʻVilsack is niet goed voor de landbouwsector, punt uit. Als het gaat om burgerrechten, de rechten van mensen, is hij niet de juiste figuur.ʼ

Mike Callicrate, een veeboer uit Colorado Springs, was al even openhartig. ʻVilsack heeft de grote monopolies van de agro-industrie geholpen het platteland van Amerika uit te zuigen,ʼ zei hij tegen ons, ʻwaardoor de kansen voor jongeren om terug te keren en op onze boerderijen en ranches te gaan werken sterk zijn afgenomen. Zijn beleid heeft tot een catastrofale achteruitgang van het platteland geleid, gevolgd door zelfmoordcijfers die sinds de landbouwcrisis van de jaren tachtig niet meer zijn voorgekomen.ʼ

Biden had een kans om eindelijk wat misstanden recht te zetten. Jammer genoeg heeft hij op dit punt de plank volledig misgeslagen.

Vertaling: Menno Grootveld